Sarkozi, si u shndërrua në një mall pa vlerë, një President dikur popullor

Zgjedhjet franceze janë në prag dhe një nga kandidatët e mundshëm për presidentin e ardhshëm të Francës, Presidenti aktual Sarkozi, është në pikat më të ulëta të popullaritetit. Dhe të mendosh se ai ishte njeriu prej të cilit njerëzit, sipas vetë premtimeve të tij, prisnin një reformë rrënjësore dhe një Francë më të mirë

Mbi një masë veglash të ndryshuara, të braktisura mbi një kodër që sheh nga qyteti verilindor i Gandrange në Francë, disa sindikalistë kanë vendosur një tabelë në të cilën shkruhet: “Këtu ndodhen premtimet e pambajtura të Nikolas Sarkozi”. Presidenti francez, me freskinë e një dhëndri të ri, në vijim të martesës së shpejtë me modelen Bruni, në vitin 2008, premtoi lart e poshtë se shteti duhet që ta shpëtonte fabrikën e çelikut në qytetin e mësipërm dhe se ai do t’i ndihmonte të gjithë. Në fakt, ndodhi e kundërta. Fabrika falimentoi. Ky qytet është shndërruar në simbol të asaj që siç thotë një banor i tij: “Simbolizon vetë vitet në Presidencë të Sarkozisë”. Kundërshtarët e tij politikë, gjatë turit të tyre elektoral, janë ndalur në këtë qytet në mënyrë simbolike. Ai është një qytet me një përqindje të lartë papunësie dhe të papunët mezi ia dalin të paguajnë qiratë e larta të shtëpive. Gjendja shpirtërore e banorëve është shumë e ulët. Në këtë qytet, as mund ta përmendësh emrin e Sarkozisë, pa rrezikuar që të tërbosh dhe acarosh të gjithë. Për shkak të kësaj situate kanë nisur vjedhjet dhe problemet me rendin.

Zgjedhjet presidenciale këtë pranverë do të zhvillohen në një situatë fort të keqe për Sarkozinë, i cili është në pikën më të ulët të popullaritetit të një Presidenti francez. Sarkozi u zgjodh në vitin 2007, duke premtuar se me mandatin e tij do ta shndërronte Francën përmes një “revolucioni të stilit Theçerian” dhe se do ta nxirrte vendin nga zakonet e tij të vjetra statiste, përmes në “injeksioni të liberalizimit të tregut dhe ekonomisë së tregut të lirë, që do t’u mundësonte francezëve që të punonin dhe të fitonin më shumë”.

Ai premtoi se do të nxiste aftësinë blerëse të popullsisë, duke shtuar mirëqenien, por tani, në fund të mandatit, 15 milionë francezë e kanë shumë të vështirë që të mbyllin muajin për shkak të dobësimit të vazhdueshëm të të ardhurave. Sarkozi akuzohet për situatën financiare të Francës dhe jo vetëm. Arsimi është keq, mosbarazia shoqërore është theksuar shumë më tepër dhe dasitë racore janë majisur. Franca është kombi më pesimist në botë në lidhje me ardhmërinë ekonomike. Sarkozi premtoi se do të ulte taksat dhe përfundoi duke i shumëfishuar ato. Ai ishte mbrojtësi i tregut të lirë, që duhet të mbizotëronte ndaj modelit social francez dhe në vend të këtij zëvendësimi, Sarkozi deklaroi pak kohë më parë se ishte pikërisht modeli statist francez ai që e kishte shpëtuar Francën nga kriza e kapitalizmit. Ai akuzohet për dobësim të rrjetit të mirëqenies shoqërore. Shumë njerëz e ndjejnë se ai, as në fillim nuk e ka pasur ndërmend që të përmbushë premtimet që i bëri me aq zjarr gjatë fushatës elektorale. Një analist francez ka deklaruar se antisarkozizmi është shndërruar në një fenomen politik, që po merr dimensione gjithnjë e më të mëdha, veçanërisht te të rinjtë. Është gjë e rrallë që të shohësh një President kaq jopopullor për një kohë kaq të gjatë. Vetëm vitin e parë, pati vlera të larta në sondazhe. Arsyeja është se Sarkozi vetë premtoi se ai ishte një njeri që do të donte që ta gjykonin vetëm për veprat e jo për fjalët. Ishte ai që e vendosi një standard të tillë dhe tani të gjithë janë duke e vlerësuar në bazë të këtij standardi. Sot francezët nuk shohin as vende pune, as rritje të fuqisë blerëse, as përmirësim të sigurisë në vend dhe as një situatë optimiste. Edhe në kampin e tij të djathtë, Sarkozi duhet ta ketë gjithnjë e më të vështirë për të fituar mbështetjen e duhur për t’u shndërruar në kandidatin zyrtar presidencial të së djathtës. Kandidati socialist, Hollande, është në krye të klasifikimit deri më tani dhe Marine Le Pen e Frontit Kombëtar, një parti e ekstremit të djathtë që ndodhet në pozita të mira. Privatisht Sarkozi i thotë mbështetësve të tij se “favoriti nuk fiton kurrë” Këtë javë, ai do të lançojë fushatën e tij bazuar te “vlerat” duke propozuar referendume për çështjet shqetësuese në Francë si emigracioni dhe papunësia. Por ajo çka Sarkozi është duke bërë ndërkohë, është shmangia e çdo debati dhe diskutimi në lidhje me performancën e tij në mandatin e parë presidencial. Është një çështje djegëse, që do t’i djegë më shumë në ditët në vijim. Për shumë analistë, Sarkozi nuk u “shërua” kurrë nga “stili i tij luksoz” që karakterizoi fillimin presidencës me darka të shtrenjta, me pushime luksoze dhe me romancën publike me supermodelen Bruni. Ai premtoi se do të rikthente moralin dhe vlerat në politikën franceze, që vuante prej kohësh dhe më pas si të mos e kishte thënë vetë këtë gjë, u përpoq që të parashutonte djalin e tij njomëzak në një post shumë të lartë në Paris, pa ministrat e kabinetit të tij njëri pas tjetrit të diskreditoheshin nga grykësia apo nga përdorimi i parave të shtetit për qejfe personale. Imazhi personal është kyçi i strategjisë zgjedhore të Sarkozisë. Muajin e kaluar, ai organizoi një takim privat me disa gazetarë të zgjedhur, për të risjellë në publik një imazh të ri, atë të një njeriu modest. “Unë nuk jam një diktator”, deklaroi duke pirë në vend të purove të shtrenjta që pëlqen zakonisht, një cigare të një marketi të lirë. Aty, ai tha edhe se do të largohej nga politika, në rast se do të humbiste zgjedhjet dhe ndërkohë, pranoi edhe se kishte bërë gabime. Sarkozi po përpiqet që të duket më njerëzor. Gjithashtu ai ka lançuar disa reforma të minutës së fundit, të cilat pjesërisht janë krijuar për të mbuluar mosarritjet e mëdha të tij gjatë viteve në Presidencë. Por Dielli nuk mbulohet me shoshë. Megjithatë, ka analistë që e konsiderojnë si “të plagosur”, por jo të “vdekur”. Për të arritur një fitore, i duhet një magji e vërtetë, që të mund të bindë Francën se ai ka ndryshuar, se nuk është i njëjti person me atë të vitit 2007. Por kjo është shumë e vështirë.

Sarkozi, si u shndërrua në një mall pa vlerë, një President dikur popullor

Sarkozi, si u shndërrua në një mall pa vlerë, një President dikur popullor

Sarkozi, si u shndërrua në një mall pa vlerë, një President dikur popullor :: Komentet