Baze: Raportet e mia me Berishën

Gazeta Shqip
9 Janar 2008

INTERVISTA/ Analisti i njohur komenton përplasjet brenda PD-së dhe sulmet ndaj tij: Basha të iki. Aleatët, ministrat më të dobët
Bashkëpunëtori i vjetër i kryetarit të PD-së, Sali Berisha, analisti Mero Baze, paralajmëron në një intervistë për “Shqip” furtunën që pritet të përpijë partinë më të madhe mazhoritare në rast se shefi i qeverisë nuk ndryshon strategjinë e qeverisjes. Përplasjet brenda PD-së, analisti Baze i ka konsideruar si përpjekje të pafundme për të coptuar pushtetin e 3 korrikut në miniqeveri të vogla brenda qeverisë “Berisha”. Lidhur me akuzat e lëshuara ndaj tij nga segmente të PD-së, ai është përgjigjur se “i vetmi tender që kam humbur me dashje është tenderi për të shitur Sali Berishën, kur e shitën të gjithë”. Gazetari që punon prej 18 vjetësh përkrah shefit të mazhorancës aktuale, ka hedhur akuza ndaj ministrave të kabinetit Berisha. Baze i kërkon Berishës dorëheqjen e Bashës për një përfaqësim më dinjitoz të Shqipërisë në sytë e të huajve dhe cilëson si ministra të dobët dy prej aleatëve të PD-së, Ndokën dhe Pollon.

Zoti Baze, ka disa kohë që e djathta po përballet me një luftë brenda llojit të saj. Si një ndër analistët që e njeh mjaft mirë kampin e djathtë, si e konsideroni këtë situatë?

Kam idenë se nuk kemi të bëjmë me ndonjë luftë të mirëfilltë politike dhe as me luftë klanesh, por me një përpjekje të pafundme për të coptuar pushtetin e 3 korrikut në miniqeveri të vogla brenda qeverisë “Berisha”. Ky është tipari i parë dhe identiteti real i qeverisë që kemi. Sa herë miniqeveritë kanë probleme, aq herë ngrihen tonet dhe imitohen lojëra luftash. Ky oreks i shtuar i aleatëve natyrisht që ka hapur orekse dhe brenda PD-së. Brenda PD-së ka pakënaqësi ndaj mosprekjes së pushtetit. Njerëzit që nuk e prekin pushtetin, ose nuk e ndjejnë atë, janë të zemëruar me njerëzit që konsiderohet se janë në pushtet. Por pushteti realisht është eksportuar nga klientelizmi dhe nepotizmi në grupe interesash që nuk kanë shumë lidhje me atë që mund të quhet PD. Kështu që brenda PD-së ka më shumë nervozizëm në rritje dhe kjo ka krijuar idenë e grupeve. Në të vërtetë nuk ka grupe. Grupi i ministrave të PD-së janë njerëz luajalë të Sali Berishës dhe natyrisht do të marrin gjithë meritat e mirëqeverisjes apo taksën e keqqeverisjes së tij. Të tjerët që nuk janë ministra kanë problem mënyrën se si duhet të përfaqësohen në elektorat si njerëz me pushtet, pasi në PD nuk ka një strukturë politike që të menaxhojë pushtetin dhe të eksportojë fuqinë e pushtetit te çdo deputet, me qëllim që ata të ndihen në pushtet. Pra, në PD ka realisht nervozizëm nga të mos pasurit një mekanizëm se si menaxhohet pushteti. Nuk ka një autoritet në PD ku mund të trokasësh dhe ta zgjidhësh një problem. Kjo ka krijuar natyrisht pakënaqësi të mëdha te grupi i deputetëve, pakënaqësi që rëndojnë pa pasur shumë faj profilin e ministrave të PD-së në qeveri. E gjithë kjo situatë ka bërë që Kryeministri më shumë të humbasë energji duke shpikur “qoka” për të pakënaqurit, se sa të hedhë ndonjë ide për të qenë, për të qeverisur vendin.

Edhe në shtypin e shkruar ka nisur një lloj konflikti që ka në qendër të vëmendjes dy organe pranë PD-së, ju si botues i gazetës “Tema” dhe gazeta “RD”, që koordinohet nga pushtetarët e djathtë. Në një shkrim të kësaj gazete, që kontrollohet nga pushteti, ju konsideroheni njësoj si nënkryetari i Grupit parlamentar të PS-së, Erion Braçe. Keni deklaruar se pas këtij veprimi fshihet ministri i Jashtëm, Lulzim Basha. A është ky një sulm ndaj jush dhe cilët janë protagonistët e tjerë që fshihen pas këtij veprimi?

Ka pasur disa shkrime të tilla në gazetën “RD” dhe me sa e njoh unë praktikën e asaj gazete, kjo do të vazhdojë deri në 30 të tilla. Natyrisht që nuk ndihem i lënduar për shpifjet, por më vjen keq për kthimin prapa në kohë, në fillim të viteve ‘90-të, të praktikave më primitive të asaj partie. Është për të ardhur keq për gjithçka. Për nivelin e ulët, për vjetërsinë që përcjellin dhe për moshën e re që mbrojnë. Pas sulmeve qëndron Lulzim Basha, pasi Kryeministri dhe vetë zoti Basha janë nervozuar nga kritikat e mia në shtyp për qëndrimin me dy standarde që është mbajtur ndaj akuzave që janë ngritur ndaj tij. Një politikan që do të bëjë karrierë në atë parti duhet të ketë guxim të përgjigjet vetë në raste të tilla. Fshehja pas pseudonimeve vë në pozitë të vështirë dhe Kryeministrin Sali Berisha, i cili ka vite që bën përpjekje të harrohet ajo përvojë e keqe e viteve ‘90-të, kur zboi gjithë themeluesit e PD-së me shkrime të tilla me pseudonime. Berisha ka reflektuar, pasi tani i ka marrë sërish në kabinet ata që ka pështyrë, por për Bashën, i cili na erdhi në politikë me kostume firmato, është gjynah të dalë prej saj me kostume “Gabi”.

Përse mendoni që pas heqjes së imunitetit shefi i diplomacisë shqiptare, Lulzim Basha, duhet të japë dorëheqjen si ministër?

Është një zinxhir zhvillimesh. Unë si shumë të tjerë besova se Dhori Sollaku bëri sulm politik ndaj tij në prag të ikjes dhe për këtë arsye shkarkimi i tij u shpejtua po politikisht. Tashmë prokuroria e re duhet ta kishte mbyllur çështjen, nëse akuza ndaj Bashës kishte qenë politike. Fakti që ajo nuk e mbylli, ndryshoi historinë. Në këtë rast PD duhet t‘i qëndronte besnike qëndrimit të saj se akuza ndaj Bashës ishte politike dhe të bllokonte heqjen e imunitetit, pra t‘i qëndronte tezës së saj që ky është një gjyq politik dhe ne nuk e çojmë “kokën e ministrit në sini”. Por PD nën presionin e Berishës bëri veprime të çartura. I hoqi imunitetin unanimisht Lulzim Bashës dhe e mbron të mos japë dorëheqjen si ministër. Kjo punë e ministrit mua më duket absurde, se llogorja politike e një politikani është karrigia e deputetit, jo kolltuku i ministrit. Kolltuku i ministrit është detyrë për t`u shërbyer qytetarëve. Dhe unë nuk gjej ndonjë kënaqësi të madhe popullore te shoqëria shqiptare, që ministri i tyre i Jashtëm sa herë të takohet me ndonjë personalitet të huaj, t`u kujtojë atyre qoftë dhe për dhjetë sekonda pasi të buzëqeshë se është pa imunitet dhe akuzohet për korrupsion. Nëse i duhet për diçka Lulzim Basha PD-së, i duhet si deputet dhe politikan. Ministra të Jashtëm gjejmë sa të duam, pasi ministri i Jashtëm real i yni është Kryeministri dhe politika e tij. Në këtë pikë mendoj se është absurde dhe e dëmshme për Lulzim Bashën të qëndrojë i mbrojtur me dhunë si ministër. Problemi i dytë që mund të lindë është se prokuroria e re, ose “Silvia Konti”, siç e quan Kryeministri, mund t‘i kërkojë sërish Kryeministrit kasetën e mbledhjes së qeverisë ose shiritat e saj dhe ato duhet t‘i jepen nëse Dhori Sollakut i janë refuzuar politikisht. Nëse nuk i jepen, atëherë ka diçka për të cilën jemi gënjyer herën e parë, ose do të gënjehemi tani.

Mendoni se jeni vendosur në qendër të sulmit të disa deputetëve të djathtë, për arsye se komentet tuaja të fundit po tregojnë të palarat e atyre që erdhën në pushtet për të luftuar korrupsionin?

Kam 18 vite që punoj si gazetar dhe jetoj si i tillë që nga dita që është rrëzuar komunizmi në Shqipëri. Gjatë këtyre viteve kam dëgjuar kërcënime politikanësh, gjyqe politikanësh, kryeministrash, kryetarë parlamentesh, akuza presidentësh. E kam shumë të pasur biografinë me këto gjëra. Kam provuar të prek dhe kufijtë e vdekjes nga profesioni im si gazetar, më kanë bërë shosh makinën me plumba natën e 14 marsit 1997, bashkë me Beqirin, shoferin e Sali Berishës, i cili erdhi më mori në mesnatë në shtëpi, për të shkuar në presidencë. Jam dënuar katër herë me vdekje në lista që janë bërë publike gjatë viteve 1997-1999 nga Tirana në Prishtinë; më kanë qëlluar makinën time private me armë në mars të vitit 2001; kam parë ndërsa isha duke humbur ndjenjat në makinë banditë që bëheshin gati të shpërthenin bomba mbi mua më 2005 në Gjirokastër dhe shumë ngjarje të tjera të forta. Një njeri që është ndeshur me tigra, me të çjerrat e këtyre maceve tallet.

Segmente të PD-së ju akuzojnë se veprimet tuaja të fundit, të cilat kanë tone të larta kritike, vijnë si pasojë e tenderave të pamarra nga ana juaj. Sa të vërteta janë këto akuza dhe si i perceptoni ju të tilla deklarata?

Ky është dimensioni më origjinal i korrupsionit të kësaj qeverie dhe i përpjekjes për të mos u gjykuar. Është teori e ngritur në art nga Kryeministri. Sa herë akuzon dikush qeverinë për korrupsion, ai përpiqet të gjejë arsye personale. Në fakt, në rastin tim nuk ka asnjë arsye personale dhe ai i ka shpikur ato. Ka shpikur që unë i kam kërkuar tender Genc Pollos. Unë me Genc Pollon nuk flas me gojë, nuk komunikoj prej vitit 1999, pasi jemi prishur keq, ngaqë unë nuk pranova të përdoresha prej tij kundër Sali Berishës. Më ofroi para, ndihma nga fondacione të huaja për gazetën dhe natyrisht “të ardhme të ndritur” në politikë. Ndenjëm gjatë gjithë pasdites te një piceri në rrugën e Kavajës dhe më siguroi se kisha mbetur i fundit që s`po e pranoja atë ofertë. Bile bënte dhe diversion vulgar për botuesin e gazetës “55″ dhe atë të “Shijak TV”, me të cilët, sipas tij, e kishte mbyllur pazarin. Unë ruajta principet e mia dhe u prisha me të dhe ky është i vetmi tender që nuk kam marrë prej Genc Pollos, por është tender i vitit 1999, kur kishte dalë në pazar koka e Sali Berishës si politikan. Nuk jam penduar për asnjë moment që e kam humbur si mik, dhe as nuk jam i mërzitur që e paska fituar si mik Sali Berisha. Por dua të them se i vetmi tender që kam humbur me dashje është tenderi për të shitur Sali Berishën, kur e shitën të gjithë. Nga ai tender mund të isha bërë milioner dhe s‘do të kisha nevojë të shisja as gazetën. Akuzat e tjera janë banale dhe shpifje të rëndomta të Lulzim Bashës. Unë nuk kam asnjë kompani që mund të hyj në tendera. Unë bëj gazetë dhe gazeta shitet në treg. Tenderat që ka në dorë qeveria për fushata sensibilizuese, apo reklama, që afrojnë me profesionin e gazetës, Kryeministri e di vetë kujt ia jep, se i bën me prokurim të drejtpërdrejtë. Nëse unë ose ndonjë i afërmi im e ka emrin aty, ta thotë.

Çfarë qëndrimi do të mbani ndaj këtyre segmenteve për të ruajtur reputacionin tuaj?

Unë do të vazhdoj të them të njëjtën fjali që kam thënë ditën e parë, që këta zyrtarë janë të korruptuar. Kjo nuk ka të bëjë me reputacionin tim, por me të vërtetën.

Në këto 17 vjet jetë të Partisë Demokratike, zërat oponentë brenda partisë kanë munguar. Vetëm vitin e fundit, ngjarjet e rëndësishme të vendit dhe momentet delikate të politikës kanë treguar se brenda PD ekzistojnë më shumë se dy klane. Cili do të ishte ilaçi që do të shëronte partinë nga kjo sëmundje?

Nuk është e vërtetë që nuk ka pasur oponencë brenda Partisë Demokratike. Është partia që ka prodhuar më shumë parti në këtë vend për shkak të kundërshtive që ka pasur. Problem ka qenë se nuk kanë mundur të bashkëjetojnë dot me njëra-tjetrën brenda partisë. Tani po përvijohet një traditë e re pozitive prej zotit Berisha. Ai po pranon grupet e presionit, po pranon lobingun, po bën kompromise dhe kjo është dukuri e re në atë parti. Ka pranuar të bëjë kompromise të forta dhe duke djegur ministra cilësorë siç ka qenë rasti i Ilir Rusmalit. Pra, ka dëshmuar se është një Kryeministër dhe një lider që nëse e vendos para faktit të kryer me shifra dhe projekte që i rrezikon pushtetin të toleron dhe të bën lëshime.

Keni ndërmarrë një fushatë kritikash në adresë të drejtoreshës së ISKSH-së dhe ministrit të Jashtëm, të cilët njihen si të afërt të ngushtë të Kryeministrit Berisha. A mund të themi se marrëdhëniet tuaja me të djathtën po vijnë duke u shkatërruar?
vazhdon me posht