Hillari Klinton: Lidhjet me shqiptarët

Intervistë me znj.Klinton nga Ruben Avxhiu
NEW YORK*
Sot (e martë), në SHBA mbahen zgjedhjet paraprake brenda partive në më shumë se 20 shtete, në atë që njihet si Super e Marta. Senatorja Hillari Klinton është një nga dy politikanët që shpresojnë të marrin kandidaturën e Partisë Demokratike për zgjedhjet presidenciale të nëntorit 2008. Në këtë periudhë, kandidatët kryesorë janë duke marrë mijëra kërkesa në ditë për intervista, nga mediat e mbarë botës. Është pasqyrim i rëndësisë që kanë për fatet e gjithë botës, zgjedhjet për postin ndoshta më të rëndësishëm të botës. Ndaj kjo intervistë është një vlerësim për rolin gjithnjë e më të dukshëm të komunitetit shqiptar në SHBA, përfshi edhe në betejën më të rëndësishme politike të vendit e ndoshta edhe të botës. Ndërkohë që marrëdhëniet e mira shqiptaro-amerikane nuk varen thelbësisht nga kush udhëheq në Shtëpinë e Bardhë, është për t’u vlerësuar që një prej kandidatëve kryesorë të këtij viti, senatorja Klinton, ka një njohje e afërsi kaq të madhe me çështjet që shqetësojnë shqiptarët dhe shpreh besim te roli që mund luajnë ata në kutitë e votimit këtu në SHBA.
Senatorja Hillari Klinton, urime për suksesin tuaj të fundit në Florida. Po e filloj pikërisht me këtë. A do kenë vlerë votat e Florida-s dhe Michigan-it? Demokratët e këtyre shteteve janë përjashtuar nga konventa për ndryshimin e datës së votimeve pa lejen e partisë…
Vazhdimisht dëgjoj nga njerëzit në Florida dhe Michigan, që kërkojnë që edhe zërat e tyre të dëgjohen për të zgjedhur kandidatin demokrat. Unë besoj se kandidati ynë, kushdo që të zgjidhet, do të ketë nevojë për mbështetjen entuziaste edhe të demokratëve në këto shtete, për të fituar zgjedhjet e përgjithshme. Prandaj edhe unë do t’u kërkoj delegatëve të mi në Konventën Demokratike që të mbështesin ftimin e delegacioneve nga Florida dhe Michigan. E di që jo të gjithë delegatët e mi do të bien dakord dhe unë do të mbështes plotësisht vendimin e tyre, sido që të jetë. Por, unë vetë shpresoj që të bëhem presidente e të 50 shteteve të Amerikës dhe territoreve të saj, si dhe që në Konventën tonë Demokratike të jenë të gjithë të pranishëm.
Shqiptaro-amerikanët në përgjithësi preferojnë ata kandidatë që kanë potencial në politikën e jashtme. Shumëkush është i mendimit se në këtë drejtim ju ia kaloni rivalit tuaj brenda partisë. Sa e përgatitur ndjeheni për t’u përballur me sfidat ndërkombëtare, në detyrën e Presidentit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës?
Në këto kohëra sfidash të mëdha anembanë botës, Amerika ka nevojë për një udhëheqës të fortë e me përvojë, që do ta kthejë pa mëdyshje në rrugën e sigurisë, mundësisë dhe begatisë për të gjithë.
Unë jam ai udhëheqës. Unë do të jem një Komandante e Përgjithshme e vendosur dhe efektive për vendin tonë. Unë do të jem gati, që nga dita e parë, për t’i rikthyer Amerikës vendin që i takon në sytë e botës dhe për ta bërë atë më të sigurt.
Gjatë viteve të mia si Zonja e Parë e Amerikës, kam udhëtuar në më shumë se 80 vende, jam takuar me presidentë, kryeministra dhe njerëz nga të gjitha fushat e jetës, si dhe kam mbështetur përpjekjet e qeverisë sonë për të zgjidhur konflikte që kanë variuar nga Ballkani në Irlandën e Veriut.
Si senatore kam qenë mbështetëse e palodhur për veteranët, kam punuar për të përmirësuar shëndetësinë në mbarë botën dhe kam luftuar kundër ngrohjes globale. Kam pasur privilegjin që të jem anëtari i parë nga Neë York-u që ka shërbyer ndonjëherë në Komitetin e Senatit për Forcat e Armatosura.
Unë besoj se ne jemi kombi më i madh i botës dhe duhet të veprojmë gjithnjë në frymën e kësaj madhështie, duke ndërtuar aleanca me popujt dhe vendet e tjera, për t’u përballur me sfidat tona të përbashkëta me synime të përbashkëta. Në këtë mënyrë, ne mund të mposhtim rreziqet me të cilat përballemi, mund të kthejmë mbrapsht nxehjen e planetit tonë, mund t’i japim fund mallkimit të varfërisë në botë dhe epidemive masive si AIDS-i, duke ndihmuar nga ana tjetër në përhapjen e demokracisë dhe të të drejtave të njeriut.
Me sfidat e paprecedenta që presin Presidentin e ardhshëm të këtij vendi, është e nevojshme që të kemi një Komandant të Përgjithshëm të sprovuar me arritje të bazuara në fakte. E kaluara ime dëshmon jo vetëm për atë që kam arritur gjatë 35 viteve shërbimi publik, por edhe çfarë jam në gjendje të arrij edhe në të ardhmen, për vendin tim.
Dy çështje ndërkombëtare shqetësojnë në këtë pranverë shqiptarët: Pavarësimi i Kosovës dhe fitimi i Shqipërisë për të hyrë në NATO. Ka forca që përpiqen t’i vonojnë të dyja këto procese. Po ju pyes fillimisht për pozicionin tuaj për Kosovën…
Përkushtimi im i hershëm për Shqipërinë dhe Kosovën dhe përpjekjet për to, janë të njohura mirë.
Gjatë luftës së Kosovës, unë jam deklaruar me forcë dhe në mënyrë të përsëritur kundër brutalitetit të regjimit të Millosheviçit dhe politikës së spastrimit etnik. Në vizitat e mia të shpeshta në Ballkan, kam parë me sytë e mi tmerret dhe vuajtjet që i janë imponuar këtij rajoni vital. Në maj 1999, kam vizituar kampet e refugjatëve në Maqedoni për të ndihmuar në tërheqjen e vëmendjes botërore te vuajtjet e qindra-mijëra kosovarëve që ishin dëbuar nga shtëpitë e tyre prej Millosheviçit, si dhe për të përshpejtuar dërgimin e ndihmës humanitare për ta. Gjatë kësaj kohe, u miqësova me shumë aktivistë kosovarë të të drejtave të njeriut, duke bashkëpunuar ngushtë me ta, për të ndihmuar në lehtësimin e vuajtjes së popullit të Kosovës.
Unë mbështes njohjen e pavarësisë nga ana e Amerikës, menjëherë pasi qeveria e Kosovës ta shpallë atë dhe do t’i kërkoja Bashkimit Europian që të bënte të njëjtën gjë.
Jam e vendosur që të punoj me aleatët tanë evropianë, për të ruajtur paqen dhe për të inkurajuar begatinë në Kosovë dhe në mbarë Ballkanin. Duke mbështetur pavarësinë e Kosovës, dua të nënvizoj se i bashkëngjis asaj rëndësinë e madhe që ka mbrojtja e plotë e të drejtave të të gjitha pakicave në Kosovë, veçanërisht të serbëve. Kjo është absolutisht e nevojshme në mënyrë që Kosova të ecë përpara. Unë i bëj thirrje Serbisë që ta lërë pas çështjen e Kosovës dhe të përqendrohet në reformat që do ta sjellin më pranë Perëndimit. Serbia është sigurisht një vend kyç në rajon dhe unë e mirëpres bashkëpunimin me udhëheqësit demokratikë të Beogradit, për integrimin e saj në komunitetin tonë perëndimor.
Faleminderit zonja Senatore. Një vonesë po kërkohet nga disa zëra edhe për hyrjen e Shqipërisë në NATO. Çfarë pozicioni keni ju për zgjerimin e aleancës dhe ambicien e Shqipërisë për t’u anëtarësuar? Shqipëria është prej vitesh në Irak e në Afganistan, ku disa aleatë të tjerë mungojnë…
Vizioni im është një Europë në paqe, e qëndrueshme dhe e sigurt dhe me Ballkanin, pra përfshi edhe Shqipërinë të anëtarësuar në NATO dhe të integruar tërësisht në një radhë institucionesh Euro-Atlantike. Si demokracitë e tjera të reja që janë anëtarësuar në NATO në vitet e fundit, edhe Shqipëria duhet të bëhet pjesë e kësaj aleance të rëndësishme.
Sfida që qëndron përpara nesh që e admirojmë Shqipërinë dhe përpjekjet e mëdha që ka bërë që kur la pas të kaluarën e saj të tmerrshme autoritariste, është që të sigurojmë që Shqipëria të përmbushë standardet e anëtarësisë në NATO, në mënyrë që të kontribuojë sa më mirë vlerave dhe sigurisë sonë të përbashkët.
Do të punoj për këtë si presidente.
Presidenti Bill Klinton mbetet një hero në sytë e shqiptarëve, për rolin e tij në ndalimin e katastrofës humanitare që kërcënonte Kosovën, por edhe ju nuk jeni për ta thjesht ish-Zonja e Parë e Amerikës. Gjatë karrierës suaj spikasin dy mandatet e fundit si senatore e Neë York-ut ku jetojnë shumë shqiptaro-amerikanë. Sa e rëndësishme ka qenë për ju kjo detyrë? Si do ju shërbejë nëse zgjidheni Presidente?
Unë ndihem krenare për të 35 vitet e kaluar në shërbimin publik, përfshi edhe periudhën në Senat. Kam pasur privilegjin që të përfaqësoj popullin e Neë York-ut dhe për të ndihmuar njerëzit e gjithë vendit nëpërmjet punës sime në Senat.
Jam veçanërisht krenare që kam propozuar Aktin e Fondit Kosovaro-Amerikan për Ndërmarrje në vitin 2003, me synimin për t’i ndihmuar rritjes së biznesit të vogël, sigurimit të mikro-kredive, ndërtimit të shtëpive dhe rindërtimit të vendit në Kosovë. Gjithashtu, kam propozuar në maj të vitit 2005, një rezolutë në Senat që i kërkonte Shqipërisë që të mbante zgjedhje të lira dhe të ndershme në zgjedhjet parlamentare të atij viti.
Kur të bëhem presidente, do të mbështetem në punën që kam bërë në Senat, si dhe në atë që kam bërë gjatë gjithë jetës sime për të përmirësuar jetën e fëmijëve dhe familjeve anembanë këtij vendi.
Ju falënderoj për intervistën zonja Senatore dhe ju uroj suksese në fushatën tuaj. Mesazhi juaj mund të nxisë shqiptaro-amerikanët demokratë që janë me ju, që të mos mungojnë për të dalë e për të votuar në atë që njihet si Super e Marta këtu në SHBA…
Këto zgjedhje janë shumë të rëndësishme për të ardhmen dhe unë shpresoj se të gjithë amerikanët do të ushtrojnë të drejtën e tyre për të votuar.
*Intervista u botua në gazetën e shqiptarëve të Amerikës, “Illyria”, si dhe gazetat “Shekulli” në Tiranë, “Ekspres” në Kosovë dhe “Fakti” në Maqedoni