Turizmi seksual, rreziku vjen nga vendet e zhvilluara

GENCI ÇOBANI

Kush duhet dënuar më ashpër; klienti që abuzon, apo i vërfëri që ofron "shërbimet"?

Një nga fenomenet që duket se po ndërmerr përmasa, jo vetëm të mëdha, por që për fat të keq edhe nuk rresht së fituari terren është i ashtuquajturi "turizëm seksual". Madje, aq shqetësues është bërë ky ekspansion, sa që mobilizimi i kolunitetit ndërkombëtar, në shumë prej përbërësve të tij, ësht ëpërfshirë në një valë reale mobilizimi. Në fakt edhe marrja e masave represive ndaj fenomenit në fjalë, sidomos nga ana e disa shteteve, ku ai është realisht prezent në përmasa me të vërtetë shqetësuese, duket se kanë krijuar një lloj frenimi, i cili megjithatë, nuk mund të thuhet se është në momentet më të mira të tij, për sa kohë që "turizmi seksual" ekziston deri në format më të shëmtuara të tij, siç është prostituimi i minorenëve.

Nga Kamboxhia në Senegal, duket se ky fenomen nuk kursen askënd. Pothuajse në të gjitha vendet e varfëra, ku "dielli ndrin" dhe për pasojë ku plazhet janë të populluara nga udhëtarë të ardhur kryesisht nga vendet e pasura, adoleshentë, deri edhe minorenë të shumë prostituojnë ose, çka është më e keqja abuzohen seksualisht, duke qenë preh e nevojave seksuale të momentit të turistëve "modernë". Ky treg gjigand i "mishit të bardhë", tepër i vështirë për t'u përcaktuar në përmasat sasiore të tij për shkak të klandestinitetit që e karaktrizon, sipas shifrave të servirura nga ana e UNICEF, mendohet se ka prekur disa miliona persona kudo në botë. Por, duke iu rikthyer edhe një herë asaj që u tha më lart, e keqja më e madhe është se ai vaéhdon të zgjerohet nga dita në ditë, bashkë me zgjerimin normal të tendencave turistike dhe rritjen e tendencës për të udhëtuar drejt vendeve të konsideruara ende nga pjesa e zhvilluar e globit: "e virgjër në primitivitetin e saj". Nga ana tjetër, gjithmonë duke iu referuar shifrave dhe konkluzioneve të UNICEF-it, një tjetër element që favorizon përhapjen e këtij fenomeni është çmimi i ulët me të cilin ai zhvillohet, pasojë e spekulimit me varfërinë që karakterizon shumicën dërrmuese të vendeve të prekura nga fenomeni në fjalë.

Ligjet dhe vlera e tyre në proces

Në fakt, janë të shumtë vendet që kanë shpallur angazhimin e tyre në procesin e marrjes së masave konkrete për të luftuar kundër këtij fenomeni. Tailanda për shembull ka adoptuar disa ligje, me të vërtetë tepër represive, por që shpesh mbeten vetëm të shkruara në letër, për shkak të mungesës së formimit të duhur policor dhe të korrupsionit që po gërryen prej shumë kohësh këtë vend.

Në të njëjtën mënyrë (përsa i përket ashpërsimit të ligjeve dhe fiksimit të tyre në ansamblin legjislativ të vendit) duket se përpiqen të ecin edhe vende të zhvilluara perëndimore. Franca për shembull, që prej vitit 1994 ka në fuqi parimin e "ekstraterritorialitetit", për raste të tilla, çka lejon që një abuzues francez, i cili vepron në një vend të huaj, të mund të ndiqet penalisht edhe në Francë. E megjithatë, siç vërejnë specialistët e të dyja fushave (antipedofilisë dhe jurisprudencës) procedurat që presupozohen të bëjnë të mundur aplikimin konkret të procedurave përkatëse për zbatimin e ligjeve në fjalë mbeten gjithmonë të rënduara. E njëjta gjë konstatohet edhe në pjesën tjetër të vendeve europianoperëndimore.

Atëherë - shtrohet pyetja para specialistëve të fushës dhe gjithë pjesës së komunitetit ndërkombëtar të angazhuar me luftën kundër kësaj fatkeqësie - si duhet vepruar, çfarë duhet bërë që kjo "murtajë" të luftohet me efikasitet, para së gjithash për të shpëtuar mijëra jetë fëmijësh dhe adoleshentësh të shkatërruara çdo vit prej saj?

Duhet filluar nga parandalimi

Sipas shumicës së organizatave të specializuara, iniciativat më efikase dhe masat më të suksesshme duhen kërkuar para së gjithash në fushën e parandalimit. Natyrisht, pa mohuar vlerën që kanë dënimet kur gjendemi përpara faktit të kryer dhe ligjet në të cilat mbështeten ato, shumë herë më e dobishme se kaq është ndërmarrja e aksioneve parandaluese dhe përqendrimi i energjive pikërisht në këtë fushë. Për presidenten franceze të Shoqatës kundër Prostituimit të Fëmijëve (ACPE), Zhakëlinë Brya, "duhet që para së gjithash të veprohet në vendet që prodhojnë rregullisht dhe në mënyrë masive turistë, se mentalitetet e vendeve ku ata shkojnë ndryshojnë plotësisht nga ato të vendeve tona". Dhe në të vërtetë ajo pretendon se në këtë domen është arritur një farë rezultati, falë punës së aktivistëve që merren me këtë fenomen. Organizata që ajo drejton sapo ka botuar kohët e fundit një broshurë, e cila shpërndahet rregullisht, falas tek të gjithë studentët e Turizmit, si dhe ka arritur të imponohet si një dokument prezent në të gjitha kurset përgatitore për formimin e agjentëve turistikë.

Natyrisht, nuk mund të thuhet se tashmë gjithçka u vu në vend dhe njerëzit janë ndërgjegjësuar për çka rrezikon bota nga ky fenomen, duke u bërë kështu pjesë aktive e luftës kundër tij. Sidoqoftë, vetë lëviéja, por mbi të gjitha, kapja e sensit, pra, luftimi i fenomenit që në origjinën e tij, e cila në rastin konkret duket se ka të bëjë më shumë se sa me veprimin e viktimave (që në rastin konkret, sociologët përcaktojnë prostituuesit), me kufizimin e rrezikshmërisë në mentalitetin e nxitësve (që në rastin konkret janë shfrytëzuesit dhe klientët).

Klienti, më shumë fajtor se viktima

Sidoqoftë, duhet pranuar se parandalimi i përmasave të kësaj fatkeqësie mbarëbotërore nuk mund të kufizohet vetëm në ndërgjegjësimin dhe evidentimin e risqeve që ekzistojnë në radhët e turistëve, ose të njohur ndryshe për domenin në fjalë me emrin "klientë potencialë". Në një masë të madhe ai përfshin edhe vetë vendet që "prodhojnë" këtë lloj malli dhe që e tregtojnë atë.

Sipas shumicës së turistëve të anketuar për këtë fenomen, një pjesë e mirë e të cilëve madje ka pranuar se ka qenë të paktën një herë klient i një prostitute të mitur, në shumicën e rasteve janë vetë familjarët e të miturve që propozojnë marrëveshje shfrytëzimi. "Në përgjithësi janë vëllezërit ose kushërinjtë e afërm, por jo në pak raste, rolin e rekrutuesit të klientëve e luajnë prindërit; baballarët ca më shumë, ndërsa nënat gjithmonë dhe më pak", pohon një burim i organizmave që janë marrë për një kohë të gjatë me fenomenin. Sipas tyre, varfëria është pa dyshim një element bazë dhe pothuajse përcaktues, por nga ana tjetër ka të bëjë shumë edhe formimi kulturor dhe prapambetja e theksuar që ekziston në vendet në fjalë.

Megjithatë debati mbetet në favor të atyre që më shumë se sa banorët vendas, të keqen e kërkojnë tek udhëtarët. "Nuk ka se si një vend të zhvillojë në këto përmasa këto lloj shtazërish, nëse nuk do të kishte një klientel që e nxit këtë treg. Në fund të fundit, nëse flasim për treg, atëherë duhet të pranojmë se edhe këtu vepron mekanizmi kërkesë-ofertë. Nëse e para bie dhe vjen një ditë dhe zhduket plotësisht, atëherë dhe e dyta do të jetë e detyruar t'i nënshtrohet të njëjtit fat", thonë aktivistët e luftës kundër prostitucionit minor.

Sipas tyre, është e patolerueshme dhe meriton dënimin maksimal njerëzor dhe penal rasti i evidentuar në Vietnam para shumë vjetësh, kur një baba ofronte vajzën e tij 4-vjeçare për turistët që dëshironin të argëtoheshin duke luajtur seksualisht me një fëmijë; por nga ana tjetër, akoma më të rëndë e meritojnë dënimin ata turistë që e pranonin këtë ofertë dhe që për turpin e tyre e ushtronin atë.

Turizmi seksual, rreziku vjen nga vendet e zhvilluara

Turizmi seksual, rreziku vjen nga vendet e zhvilluara

Turizmi seksual, rreziku vjen nga vendet e zhvilluara :: Komentet