Betejë, duke legjitimuar gabimet e njëri-tjetrit

Nga Mero Baze

Kriza mes Presidentit të Republikës dhe shumicës në pushtet hodhi dje një hap të ri përpara. Me një mbështetje ndërkombëtare, të adresuar qartë pro tij, Presidenti i Republikës njoftoi nisjen e një procesi gjysmëpopullor, gjysmëligjor për konsultimin me emrat e kandidatëve që do të përzgjidhen për në Gjykatë të Lartë dhe ndoshta më tej, dhe në institucionet e tjera, për të cilat ai ka të drejtën ekskluzive të propozimit.
Në fakt, beteja mes Topit dhe Berishës deri në këto momente ka pasur një veçanti që nuk e ka pasur asnjë betejë tjetër. Të dy palët, ndërkohë që janë përplasur deri në fund me njëri-tjetrin në çdo hap që kanë hedhur, i kanë legjitimuar kundërshtitë njëri-tjetrit. Kështu, shumica u angazhua në një betejë të fortë dhe të patolerueshme ndaj presidentit, duke theksuar se “ai nuk mund të tërheqë zvarrë shumicën në pushtet” dhe se “shumica nuk mund të pranojë kurrë njerëz të inkriminuar në drejtësi ose persekutorë”. Pas një refuzimi njëmujor për t’i votuar kandidaturat dhe pas disa tentativave të dështuara për t’i bllokuar ato në procedurë, më në fund shumica legjitimoi aktin e presidentit, i cili i kishte nisur kandidaturat në Kuvend pa i konsultuar. Ky gjest i dha të drejtë morale presidentit në gjestin e tij, edhe pse nuk është korrekte që kandidaturat të kthehen në garë karshillëku. Por, nga ana tjetër, shumica i humbi gjatë votimit të gjitha kriteret morale, për të cilat u përbetua. Zamir Poda, një ish-gjyqtar i kohës së komunizmit, i cili, sipas Berishës, ka bërë gjyqe politike dhe ka qenë persekutor i shtresës së të persekutuarve, u votua nga shumica e Berishës, madje ishte i vetmi që u votua aq shumë dhe që turpëroi praktikisht moralin, me të cilin Berisha nisi betejën. Një tjetër kandidaturë, të cilën nuk e njoh nga afër, por nga CV që paraqiti, Medi Bici, një ish-i persekutuar, i futur në drejtësi me kurset gjashtëmujore si i persekutuar, mori vota kundër më shumë se çdo persekutor që mund të kandidonte. Pra, grupi i PD, edhe pas retorikës së fortë të Berishës, i dha më shumë vota kundër një të persekutuari dhe më shumë vota pro një persekutori. Të më falin të dy kandidaturat që po i përkufizoj me lëndën e parë, me të cilën Berisha ka furnizuar grupin parlamentar. Pra, me votimin e vet shumica e Berishës nuk respektoi asnjë kriter moral, legjitimoi procedurën e presidentit dhe ngeli pa tekst për kriteret që duhet të përdorte presidenti për të përzgjedhur kandidaturat.
Sikur të mos i kishte mjaftuar kjo fitore, presidenti Topi shpalli dje mekanizmin e ri, me të cilin do të përzgjedhë kandidaturat. Megjithëse Berisha ia dha gjithë fitoret që i duheshin, presidenti i hodhi poshtë ato dhe filloi t’i japë të drejtë Berishës që ngul këmbë te konsultimet. Dhe, për ta bërë fare formal këtë proces, ka vënë në qendër të procesit KLD dhe drejtuesin e saj, Kreshnik Spahiu, i cili rrezikon të tërheqë mbi vete tashmë sulmin politik të shumicës. Ky gjest rrit nervozizmin dhe nuk është kurrfarë zgjidhje për krizën. Ajo që kërkon shumica, është të pyetet për emrat dhe jo të pyesë për emrat. Kështu që presidenti s’ka patur arsye të bënte ndonjë gjest formal në këtë drejtim, pasi shumica ia legjitimoi procedurën. Kjo që bën presidenti Topi tani, i jep të drejtë shumicës të artikulojë nervozizmin e saj ndaj tij dhe të thellojë krizën. Presidenti ose pyet, ose nuk pyet shumicën për kandidaturat. Ai nuk e pyeti dhe shumica ia pranoi procedurën, megjithëse me nervozizëm. Kjo që po ndodh, është e tepërt dhe e padobishme për presidentin. Ai duhet të konsultohet politikisht dhe jo moralisht me shumicën. Politikisht, ai duhet të shkojë drejt kompromisit me shumicën dhe opozitën për emrat dhe ata të votohen në Kuvend. Skanimi i tyre publik është poshtërim dhe kam frikë se do ketë pak gjyqtarë që do të pranojnë të hyjnë në këtë valle. Ata të pestë që shkuan në Kuvend, sipas procedurës, janë tashmë të paqartë, nëse u rrëzuan si persekutorë apo të persekutuar, pasi rasti i dy prej tyre flet për të kundërtën, aq sa të lë të dyshosh thellë për lirinë politike që kanë shumë deputetë në raport me të shkuarën e tyre.
Hapi i djeshëm i presidentit nuk sjell ndonjë gjë të re për ta institucionalizuar procedurën e përzgjedhjes së kandidaturave që kërkojnë propozim nga presidenti dhe miratim nga Kuvendi. E vetmja gjë e re aty është fakti, që faktori ndërkombëtar është kundër përpjekjeve politike të kryeministrit Berisha, por kjo nuk ndihmon asgjë në zgjidhjen e krizës, nëse nga pala tjetër nuk ka propozime racionale.
Tema