Bota do të ngelej përsëri me të njëjtat forca kryesore që shkaktojnë konfliktet e mëdha në ditët e sotme, përfshirë këtu kolonializmin, ideologjitë, konfliktet etnike dhe terrorizmin

Hiqni islamin dhe bota do të ngelej përsëri me të njëjtat forca kryesore që shkaktojnë konfliktet e mëdha në ditët e sotme, përfshirë këtu kolonializmin, ideologjitë ndërkombëtare, konfliktet etnike dhe terrorizmin, thotë Graham Fuller, një ish-drejtues i Këshillit Kombëtar të Inteligjencës tek CIA, i cili ka qenë përgjegjës i parashikimeve strategjike afatgjata dhe aktualisht është profesor historie në Universitetin "Simon Fraser" në Vankuver, Kanada.

Në artikullin e tij të titulluar "Një botë pa islamin" i publikuar në revistën "Foreign Policy", Fuller beson se për shkak të përqendrimit tonë intensiv ndaj terrorizmit, luftës dhe antiamerikanizmit të egër është thelbësore të identifikohet burimi kryesor i këtyre krizave. Ai ngre një pyetje mjaft të rëndësishme: A është islami burimi i problemit apo thjesht qëndron përkrah disa faktorëve të tjerë më pak të dukshëm, por shumë më të rëndësishëm?

Fuller i prezanton mendimet e tij mbi islamin, duke ngritur disa pyetje "po sikur". Po sikur islami të mos të kishte lindur kurrë në Lindjen e Mesme? Po sikur të mos të kishte ekzistuar asnjëherë Profeti Muhamed dhe as saga e përhapjes së islamit në të gjithë hapësirën e Lindjes së Mesme, Azisë dhe Afrikës? A do të kishte përsëri përplasje të dhunshme mes Perëndimit dhe këtyre pjesëve të botës? A do të ishte Lindja e Mesme më paqësore? Sa ndryshe do të ishte karakteri i marrëdhënive Lindje-Perëndim?

Fuller ka ripërsëritur edhe një herë të gjitha luftrat dhe eventet më madhore të historisë për të shpjeguar tezën. Ai thotë se ndërkohë që islami mund të jetë një fajtor potencial shumë i leverdisshëm dhe në të njëjtën kohë një konflikt global, e shkuara dhe e tashmja nuk mund t'i faturohet asnjë besimi fetar. Europianët gjithsesi do t'i kishin kërkuar fetat e tortës që i interesonin nga Lindja e Mesme dhe do të kishin lëshuar kryqëzatat e tyre nën një slogan tjetër. "Në fund të fundit, çfarë ishin tjetër kryqëzatat përveçse një aventurë perëndimore e drejtuar thelbësisht nga interesat politike, sociale dhe ekonomike? Slogani i krishtërimit ishte vetëm një simbol i fuqishëm, një ankimim masiv për të bekuar nevojat më urgjente dhe laike të europianëve të fuqishëm. Në fakt, besimi fetar vendas asnjëherë nuk e ka justifikuar shtypjen perëndimore përreth globit. Europianët mund të kenë folur gjithnjë për aspiratat e tyre madhore për të rikthyer vlerat kristiane në vend, por në fund të fundit qëllimi kryesor ka qenë vendosja e supermacisë së tyre koloniale si burim pasurish për metropolet dhe si bazë e projektimit të pushtetit europian nëpër botë".



Bota Sot