Pesë ditë më parë, gazeta “SOT”, botoi një material special akuzues, të ish-deputetit të PD Franko Kroqi, aktualisht specialistë në sektorin minerar. Me fakte dhe dokumente, ai akuzonte shtetin shqiptar, i cili që prej datës 18 janar 2001, ka ka firmosur marrëveshje për dhënien e industrisë së bakrit shqiptar, me një shtetas turk me emrin Erol Kohen, të parqitur si firmë shfrytëzimi e investimi, që do të vazhdonte prodhimin dhe pasurimin e bakrit shqiptar në minierën e Munellës dhe në fabrikën e pasurimit të bakrit në Fushë-Arrëz.Pas denoncimit në gazetë, të abuzimeve dhe vjedhjes në përmasa të mëdha me detyrimet ndaj punonjësve, ndaj shtetit dhe përqindjes së mineraleve të çmuara, kryesisht arit, koncensionari turk Erol Kohen, i njoftuar nga “sipërmarrësit” e tij në Tiranë, erdhi menjëherë në Shqipëri, duke e motivuar këtë ardhje, me gjoja “disa takime që do të bënte me minatorët dhe sindikatën e tyre, për plotësimin e kushteve të punës dhe rritjen e pagave”. Por problemi i këtij koncesioni të dyshimtë dhe me abuzime është më shqetësues. Qeveria shqiptare, për më tepër ministri i ekonomisë dhe energjetikës, Genc Ruli akuzohet për mbështetje zyrtare, në vazhdimin e marrëveshjes së koncesionit të bakrit, me turkun, që në Turqi është cilësuar “mafioz” dhe akuzohet “për një vrasje të bashkëpunëtorit të tij 27 vjeçar”. Koncensionari turk e bëri takimin me minatorët, duke mos shkuar në minierën e Munellës, as në fabrikën e pasurimit të bakrit në Fushë-Arrëz, por duke detyruar 20 minatorë, të vinin për takim në Tiranë, në zyrat e tij tek “21 dhjetori”. Minatorët e pranuan kërkesën e tij për takim, por refuzuan ofertën, që ai u bëri për rritje page 15%, nga 50% që kërkojnë. Kërkuan kontratat e punës dhe pagimin e sigurimeve shoqërore, sipas nivelit të pagave që marrin e jo sipas pagës minimale zyrtare shqiptare. Kërkuan plotësimin e kushteve të punës dhe trajtesat e tjera ekonomike që u takojnë. Në takim, duhet të ishte dhe ministri Ruli e ministri i Punës, Kosta Barka. Por ata nuk pranuan të shkojnë, ndërkohë që sipas minatorëve, përpara se të bëhej takimi me ta, Erol Kohen ka qëndruar së bashku me dy ministrat në një “vend të qetë”. Nuk dihet se çfarë kanë biseduar, por me siguri, kanë bërë pazarin e rradhës, për të mos u cënuar koncensionari mafioz turk. Shteti shqiptar, ka 7 vjet që po humbet miliona dollarë të ardhura, duke lejuar këtë veprimtari të pistë koncensionare e cila, jo vetëm nuk është zbatuar në asnjë pikë dhe detyrim të saj, por edhe po vazhdon të realizohet me abuzime, me fshehe të sasisë së prodhimit dhe me mos pagim detyrimesh fiskale. Dhe nuk është vetëm ky vendburrim në kthetrat e koncensionerve abuzatorë, por edhe 8 vendburime të tjera në veri të vendit. Të gjitha kanë probleme, ndërkohë që ministria e ekonomisë dhe shteti shqiptar, u kanë hapur rrugë abuzimeve të tyre, madje edhe duke i mbështetur. Kjo kutptohet, mbasi nuk e ka emrin pafatësi, por korrupsion. Kujtojmë, që sipas denoncimit të Franko Kroqit, turku Erol Kohen, u paraqit si një bos i civilizuar dhe premtoi, se do të zbatonte me përpikmëri marrëveshjen e koncesionit, duke gjetur me të drejtë përkrahje, por me 27 mars 2006, u arrestua nën akuzën e vrasjes mafioze me pagesë, të ish ortakut të tij të qendrave prodhuese të mermerit, inxhinierit 27 vjeçar, Serkan Şahin. Mbi Erol Kohen, siç shkruanin gazetat turke, rëndojnë shumë akuza të tjera, përveç asaj të vrasjes. Pasi Erol Kohen ndenji 3 muaj ne burg dhe pastaj doli, siç dalin shumë të tjerë, të lidhur me mafien, megjithëse në Turqi akuza kundër tij akoma vazhdon, erdhi përsëri në Shqipëri, por këtë rrallë, solli nga Turqia disa funksionarë e deputetë, por për çudi, ky njeri i sapo dale nga burgu dhe akoma pa ju hequr akuza e vrasjes, u mbështet akoma më fuqishëm nga disa autoritete të shtetit tonë dhe veçanërisht nga ministri i ekonomisë dhe energjetikës, Genc Ruli, duke mos ia bllokuar marrëveshjen e duke mos ia anulluar atë edhe pse ka në tavolinë, dosjen e zezë ekonomike të veprimtarisë së tij koncensionare në Munellë, në Fushë-Arrëz, në doganat, në sigurimet shoqërore dhe taksat shqiptare. Këtë gjë kërkojnë tashmë minatorët, të cilët nuk kanë arritur dot, as ta shohin me sy ministrin Ruli dhe ministrin Barka, dy përfaqësuesit direkt të qeverisës shqiptare, në raportet me punëdhenësin turk. Pardje, ata nisën grevën 1 orëshe, duke i kërkuar ministrit Ruli, largimin e turkut Erol Kohen.