Pse Berisha duhet të bëhet kryetar nderi i Fondacionit “Qema

Wednesday, 23 January 2008

Nga Kastriot Myftaraj - Sado e habitshme të duket, nëse anëtaret e bordit të Fondacionit “Qemal Stafa” të PS, do të tregohen konsekuentë, duke nderuar Qemal Stafën, atëherë ata do ta zgjedhin Berishën kryetar nderi të fondacionit.Berisha është prototipi i njeriut të edukuar, apo të brumosur, siç thuhej në kohën e komunizmit, me idetë e Qemal Stafës. Qemal Stafa ishte i pari njeri në Shqipëri që e shpalli veten publikisht si komunist, duke deklaruar në sallën e gjyqit në shkurt 1939, se ai ishte komunist dhe se kishte bindjen se vetëm komunizmi do ta shpëtonte popullin shqiptar. Dhe me komunizëm Qemal Stafa kuptonte stalinizmin, se në 1941, ai ishte një nga 15 firmëtarët e rezolutës themeluese të Partisë Komuniste Shqiptare, ku thuhej se partia do të ndërtohej sipas mësimeve të Leninit dhe të Stalinit, çka do të thoshte se partia do të kërkonte të merrte pushtetin për të vendosur në Shqipëri një regjim diktatorial leninist-stalinist. Ky regjim në Shqipëri u vendos në 1944 dhe gjatë 47 viteve të ekzistencës së diktaturës u bë eksperimenti utopik i ndërtimit të njeriut të ri komunist, Leninist-stalinist.
Sali Berisha mund të konsiderohet si ekzemplar-produkt i këtij eksperimenti të përbindshëm social. Sali Berisha ka lindur në 15 tetor 1944, vetëm 20 ditë para se regjimi komunist të vendosej në Tropojë, dhe vetëm 44 ditë para se regjimi komunist të vendosej në gjithë vendin. Pra, Berisha ishte një individ me trurin tabula rasa kur u vendos regjimi komunist. Ai do të formësohej në mjedisin shoqëror dhe shkollat e Shqipërisë komuniste, duke qenë një produkt i pastër i makinës shtetërore të prodhimit të njeriut të ri komunist. Sali Berisha do të largohej nga shtëpia në moshën 14 vjeç për të shkuar në shkollën e mesme mjekësore në Tiranë, ku jetoi në konvikt. Siç dihet, konviktorët ishin ai grupim ku makineria shtetërore e përpunimit të njeriut kishte premisa më të mira për të vepruar, pasi ata ishin të shkëputur nga familja. Të majtët kanë tendencën që shumë nga vetitë e tij të këqija t’ia veshin mjedisit familjar ku lindi në Tropojë, mjedisit familjar dhe social patriarkal dhe fisnor, bajraktarist. Por Berisha lindi pikërisht në kohën kur sistemi shoqëror patriarkal, me bazë bajrakun, u godit rëndë nga komunizmi si reaksionar, dhe pushoi së qeni një interlokutor informal mes shtetit dhe banorëve vendas, siç kishte qenë deri në vitin 1944. Tashmë bajraktarin e zëvendësuan sekretari i organizatës-bazë të partisë, kryetari i këshillit, rezidenti i Sigurimit të Shtetit, por këta ishin njëlloj si në Tropojë, si në Sarandë.
Sa për mjedisin familjar patriarkal, Berisha u shkëput prej tij që në moshën 14 vjeç. Që prej asaj kohe, në vitin 1958, ai ka jetuar në Tiranë. Në moshën 18 vjeç, në vitin në të cilin Qemal Stafa deklaroi në gjyq se ishte komunist, studenti Sali Berisha bëri kërkesë për t’ u bërë anëtar i PPSH. Atëherë e përgëzuan për zellin por i thanë se duhej të priste dhe pak. Sali Berisha e përsëriti kërkesën për t’u bërë anëtar i PPSH në moshën 21 vjeç, kur Qemal Stafa u bë një nga themeluesit e PPSH. Përsëri i thanë se duhej të priste dhe pak. Në vitin 1968, në moshën 24 vjeç, Sali Berisha u bë anëtar i PPSH. Më vonë, kur u bë “antikomunist”, Sali Berisha ka thënë se motivi që e bëri të hynte në parti ishte agresioni sovjetik ndaj Çekosllovakisë, në 1968, gjë që e bëri ta shikonte PPSH, si një forcë që në ato momente mbronte interesin kombëtar. Berisha këtu ka detyrimin të na thotë se si e kishte mësuar ai paraprakisht sulmin sovjetik ndaj Çekosllovakisë, që e shtyu të bëjë disa kërkesa në periudhën para tij. Kështu del se Berisha ka qenë një gjeni me aftësi ezoterike në gjeopolitikën botërore. Pastaj kur Berisha thotë sot se në 1968 e identifikoi PPSH me interesin kombëtar, ai ka detyrimin të sqarojë se për atë që donte të kuptonte, u bë e qartë e kundërta, në 1975, kur u botua Vepra 19 e Enver Hoxhës, ku jepej dhe dialogu i këtij të fundit me Hrushovin, të cilit i thoshte se do të bënte tradhti ndaj kampit socialist nëse e hiqte ushtrinë sovjetike nga Vlora.
Në partinë ku Qemal Stafa ishte bashkëthemelues, Sali Berisha do të militonte për 22 vjet deri në vitin 1990, pra për aq vjet sa ç’ do të ishte mosha e Qemal Stafës kur ai u vra në vitin 1942. Kjo është me të vërtetë domethënëse: Sali Berisha ka qenë anëtar i partisë së themeluar nga Qemal Stafa, për aq vjet sa Qemal Stafa ka jetuar në këtë botë. Nga këto 22 vjet, Berisha, për dhjetë vjet, do të ishte sekretar i organizatës të bashkuar të partisë në spitalin e Tiranës. Në këtë organizatë Berisha ishte në krye të më tepër komunistëve se ç’kishte partia në vitin 1941, kur u themelua. Partia në 1941, kur u themelua, kishte rreth 200 komunistë, ndërsa organizata e bashkuar ku drejtonte Berisha, kishte më shumë se 200 anëtarë dhe kandidatë partie, që nga mjekët, tek kaldajistët dhe pastrueset.
Në partinë e themeluar nga Qemal Stafa, Berisha u brumos, siç thuhej në atë, me idetë e Leninit dhe Stalinit, ashtu siç kërkonte rezolucioni i firmuar dhe nga Qemal Stafa në 1941. Berisha u bë ekzemplari i njeriut të ri, të formuar sipas moralit komunist, që ishte në fakt një antimoral, që kultivonte tek njeriu antinjeriun, me parimin e luftës së klasave, që e bënte terrorin parim moral. Berisha u rrit dhe u “brumos” si një klonim i Qemal Stafës, si një projektim në të ardhmen i Qemal Stafës, duke u bërë ai çka Qemal Stafa do të donte të ishte njeriu. Berisha u kultivua mendërisht ashtu siç e parashikonte doktrina e Marksit, Engelsit, Leninit dhe Stalinit për formimin mendor të njeriut, si një njeri i pastruar nga “mbeturinat”, siç quheshin atëherë e moralit reaksionar të së shkuarës, apo “skoriet”, siç quheshin, të mendjes, të trashëguara nga e shkuara borgjezo-feudale. Pra, të gjitha vetitë e këqija që Berisha shfaq sot, dhe të cilat ia zënë për të madhe kundërshtarët e tij politikë, janë produkt i zbatimit të ideve marksiste-leniniste, sipas të cilave Qemal Stafa dhe shokët e tij kërkuan ta formësojnë shoqërinë shqiptare, dhe që i paraqitën në rezolucionin e themelimit të PKSH.
Berisha mund të quhet klonim i Qemal Stafës edhe për faktin se ai kur ishte në stërvitje ushtarake, aksione, apo festa me kolektivin, ku këndohej, e kishte zakon që për t’ u treguar shumë parimor, të niste i pari këngë ideologjike, një ndër të cilat ishte ajo për vrasjen e Qemal Stafës. Berisha thoshte se i pëlqente shumë kjo këngë, se atje përmendej spitali:
“Atje në Tiranë, afër një spitali,
ç’ u vra Qemal Stafa, një trim nga të malit”.
Nuk dihet nëse Berisha e kishte pyetur veten se ç’donte ky “trimi i malit” Qemal Stafa, në mes të Tiranës, pranë spitalit, se pastaj mund të pretendonte dhe mendime disidente, që në atë kohë. Sa për dy vargjet në vazhdim të këngës:
“Ç’ i ranë nga prapa,
Spiunët e djallit”.
me siguri që Berishës nuk duhet t’ i kenë pëlqyer dhe aq, se “spiunët e djallit” vazhduan të ekzistojnë dhe me ardhjen në pushtet të partisë së themeluar nga Qemal Stafa, madje u shtuan dhe më tepër se në kohën e fashizmit, duke u rënë pas dhe spiunuar “Qemal Stafët” që thoshin se nuk kishte gjizë në treg, gjë që nuk ndodhte në kohën e fashizmit. “Spiunët e djallit” bënin karrierë në kohën pushtetit të partisë së Qemal Stafës, dhe Berisha është një shembull për këtë gjë. Ai ka “Qemal Stafën” e tij, Hysen Shoshorin, që e ka akuzuar publikisht, se i ka rënë pas si “spiun i djallit” dhe ka dëshmuar kundër tij kur ai u dënua për agjitacion dhe propagandë.
Në vitin 1990, kur në Shqipëri u vendos pluralizmi politik, si një zbatim i platformës së Katovicës, Sali Berisha ishte 46 vjeç dhe kishte qenë për 22 vjet komunist. Ai, dhe çdokush tjetër, sigurisht kishte të drejtë të linte teserën e PPSH dhe të hynte në një parti tjetër, madje dhe në PD, por jo të bëhej kryetar i PD, se nuk kishte kuptim pluralizmi, kur kryetari i partisë më të madhe opozitare, bëhej një njeri që kishte qenë 22 vjet anëtar i PPSH. Në Shqipëri në 1990 kishte 160 mijë komunistë në 3.2 milion shqiptarë, ndër të cilët kishte shumë intelektualë pa parti, kështu që nuk ishte e domosdoshme që një komunist të bëhej kryetar i PD dhe të ishte i tillë dhe 18 vjet pas vendosjes së pluralizmit politik, në 2008. Berisha është prova më e mirë se ka ekzistuar platforma e Katovicës.
E gjithë kritika dhe sulmet që PS, dhe partitë e tjera të së majtës, si dhe organizatat pranë së majtës, si ajo e veteranëve i kanë bërë Berishës gjatë këtyre 18 vjetëve, si personifikim i së keqes, si njeriu që shkatërroi dhe dogji Shqipërinë, është paradoksale dhe boomerang, për faktin se nëse Berisha i ka vërtet këto veti, atëherë këto janë vetitë e njeriut të ri të krijuar nga komunizmi, duke qenë se Berisha është prototipi i këtij njeriu të ri, të ideuar edhe nga Qemal Stafa. Prandaj Berishës i takon të jetë kryetar nderi i Fondacionit “Qemal Stafa”. Sali Berisha është reinkarnacion i Qemal Stafës. Kur të majtët e akuzojnë Berishën se drejton qeverinë dhe partinë e tij me metoda autokratike, ata me këtë komprometojnë dhe Qemal Stafën, se Berisha këto metoda i mësoi në partinë e themeluar nga Qemal Stafa, dhe të cilën ky i fundit e ideoi sipas, mësimeve të Leninit dhe Stalinit. Natyrisht që Berisha në partinë e tij të sotme, i ka fort për zemër “spiunët e djallit”, se ata i përdor si “kukulla të komanduara me fije”. Dhe në partinë që e kontrollon si Enver Hoxha, ndjek shembullin e këtij të fundit; ashtu si Enver Hoxha u pajtua dhe në një mënyrë apo tjetër influencoi që të eliminohet Qemal Stafa, që akuzohej për vrasje politike, edhe Sali Berisha, pati një rol pak a shumë të ngjashëm me duke u pajtuar që të eliminohet “Qemal Stafa” i tij Azem Hajdari, të cilin Berisha, e shikonte ashtu si Enver Hoxha Qemal Stafën, si rival bezdisës.

Pse Berisha duhet të bëhet kryetar nderi i Fondacionit “Qema

Pse Berisha duhet të bëhet kryetar nderi i Fondacionit “Qema

Pse Berisha duhet të bëhet kryetar nderi i Fondacionit “Qema :: Komentet